Dag van de Mantelzorg

10 november is het de Dag van de Mantelzorg. Een dag waarop we mensen die zorgen voor een ander eens extra in het zonnetje zetten.

Dit jaar anders dan andere jaren. Geen samenzijn met lotgenoten om verhalen met elkaar te delen en even te ontspannen. En ook geen expositie van Annelies de Krom, de kunstzinnige kunstenares die het omgaan met haar ziekte wist om te buigen en kunstwerken ging maken om haar verhaal te vertellen. Zoals ze zelf zegt: “Ik heb een handicap, maar ik ben het niet!!”.

India bracht ons samen

Het verhaal van Rinus en Annelies

Zodra je de woning van Annelies en Rinus binnenkomt word je enerzijds gegrepen door het prachtige uitzicht en anderzijds door de kracht die deze twee mensen uitstralen.

Annelies lijdt aan aandoening Segmentale Myoclone Dystonie wat inhoudt, dat er sprake is van ongecontroleerde bewegingen van spieren in vooral handen, armen, romp, nek en hals. Rinus is de 24-uur mantelzorger van Annelies. Inmiddels zijn zij al 21 jaar bij elkaar en is de weg die zij afgelegd hebben, zowel alleen als samen, zeker niet altijd over rozen gegaan.

Zij hebben elkaar leren kennen in India en zoals Rinus zegt: “zonder toen ook maar een woord met elkaar te hebben gewisseld”. Pas in Nederland, door wederzijdse interesses, werd de band versterkt en besloten zij met elkaar verder te gaan.

Bekend kunstenares in Leiden
Inmiddels is Annelies een bekend kunstenares in Leiden en heeft zij al elf exposities en ruim 500 kunstwerken op haar naam staan. 110 kunstwerken heeft Annelies uitgekozen en hier gedichten bij gemaakt. En zoals Annelies zelf zegt: “Alles ging voor mij beter kloppen en dat gaf vaste grond onder de voeten, er kwam steeds meer licht in de verwarring”. In 2018 heeft Annelies in opdracht van EVA het kunstwerk ‘Briljante handen’ gemaakt. Een eerbetoon voor Rinus. Dit kunstwerk werd ook het symbool voor alle mantelzorgers in Leiden.
Download hier het mooie gedicht dat het kunstwerk ondersteunt.

Veel aan Rinus te danken
Annelies geeft aan dat Rinus een heel zorgzame man is. Met veel interesse in andere mantelzorgers. Rinus is sinds 2008 een trouwe bezoeker van de mantelzorgbijeenkomsten. “Hier ontmoet je dan lotgenoten en je bent er even uit. En omdat wij deze weg al heel lang bewandelen heb ik veel zaken kunnen delen. Annelies heeft heel veel gedaan om zaken voor elkaar te krijgen, eenvoudigweg om te kunnen leven”.

Respijtzorg
Dat is eigenlijk ook de rode draad in het leven van Annelies en Rinus.  Als twee zelfstandige mensen te kunnen blijven leven in een huis en het voor Annelies leefbaar te laten zijn. Met als doel proberen te voorkomen dat Annelies in een verpleeghuis terecht komt

Daarom is het voor Annelies en Rinus heel belangrijk om zoals ze zelf zeggen “even los van elkaar te zijn”. Annelies gaat een aantal weken per jaar naar een zorghotel. Een plek in de mooie natuur, waar zij zo naar buiten kan, contact heeft met anderen, verwend wordt en waar zij creatief bezig kan zijn. Voor Rinus betekent dit rust en even alleen te kunnen zijn. Want zo geven zij aan “dit geeft ons de gelegenheid om weer even zelfstandig te zijn. Want juist die zelfstandigheid en alleen zijn, hebben we zo nodig”.

Helaas is het bezoek aan het zorghotel vanwege Corona de komende periode uitgesteld. “Een grote domper even”.

Een boodschap voor alle mantelzorgers
Annelies en Rinus hebben de volgende boodschap voor alle mantelzorgers: “Blijf vooral jezelf en doe met liefde je werk. Geef aandacht aan elkaar en zorg ook voor je eigen welzijn, geef emoties de ruimte en vraag daarbij hulp als je er even samen niet meer uitkomt”.

Mantelzorgers die zich hadden aangemeld voor de Dag van de Mantelzorg ontvangen vandaag nog een verrassing.